Krótki rys historyczny
Pierwsze wzmianki o ludności osiedlającej się na obszarze dzisiejszego Szczyrku pochodzą z XVI wieku. Jak podają kroniki, w latach 30-tych XVII wieku osada liczyła około 100 osób. Początkowo mieszkańcy wioski zajmowali się wyłącznie rolnictwem i pasterstwem. Nieco później zaczęto wytwarzać sukno z owczej wełny oraz wyrabiać gonty (szyndziele). Drewna było pod dostatkiem, gdyż w okolicy prowadzono wyrąb lasu.
W XIX wieku w okolicach Szczyrku rozpoczęto wyrąb lasu na wieką skalę. Szybko powstawały młyny wodne i tartaki, co przyczyniło się do zwiększenia produkcji wyrobów drewnianych, a w szczególności wspomnianych gontów. W XIX wieku mieszkańcy wioski zaczęli też znajdować zajęcie w pobliskich ośrodkach przemysłowych – miastach Bielsku i Białej.
Rozwój Szczyrku jako górskiej miejscowości turystycznej nastąpił w XX wieku. Już w latach 20-tych ubiegłego stulecia chętnie przyjeżdżali tu fabrykanci z całej Polski. Wkrótce zaczęto budować wille, pensjonaty i schroniska turystyczne. W roku 1927 powstały schroniska na Klimczoku i na Przełęczy Salmopolskiej, a w roku 1933 wybudowano schronisko na Skrzycznym.
Po wojnie rozpoczął się okres niezwykle dynamicznego rozwoju osady pod względem turystycznym. Dzięki swemu malowniczemu położeniu i okolicznym szczytom górskim, Szczyrk stał się powszechnie znaną miejscowością wypoczynkową i popularnym ośrodkiem sportów zimowych. W 1959 roku w Szczyrku wybudowano krzesełkową kolej linową na Skrzyczne, która do dziś stanowi jedną z największych atrakcji turystycznych miasteczka. W roku 1973 Szczyrk otrzymał prawa miejskie. Obecnie miasteczko liczy około 5500 mieszkańców i zajmuje obszar 3907 ha.
Co ciekawe, do dzisiaj nie wyjaśniono ostatecznie pochodzenia nazwy osady. Jedni twierdzą, że nazwa pochodzi od „szczyrkania”, czyli dźwięku wydawanego przez dzwoneczki na szyjach owiec. Inni z kolei sądzą, że faktycznie chodzi o „szczyrkanie”, ale oznaczające szmer górskiego potoku. Najbardziej prawdopodobny jest pogląd, że nazwa osady pochodzi od słowa „szczerk”, którym określano rozległe kamieńce w dolinach rzek.
Zabytki w Szczyrku
Kościół pod wezwaniem Św. Jakuba
Drewniany kościół parafialny pod wezwaniem Św. Jakuba zbudowany został w latach 1797 – 1800 i stanowi najcenniejszy zabytek na terenie Szczyrku. Wnętrze świątyni urządzone zostało w stylu późnobarokowym, a wyposażenie stanowią głównie zabytki pochodzące z Klasztoru Norbertynów w Nowym Sączu. W kościele znajdują się trzy ołtarze, liczne obrazy, a także chrzcielnica kamienna i trzy kamienne kropielnice z początku XIX wieku. Na wieży kościoła zawieszony jest dzwon pochodzący z 1691 roku. Kościół znajduje się w pobliżu centrum miejscowości – przy ul. Beskidzkiej 107.
Sanktuarium na GórcePochodzący z 1894 roku Kościół Matki Boskiej Królowej Polski znajduje się na południowym stoku Magury, na tzw. Górce. Górka stała się miejscem Kultu Maryjnego, gdyż w roku 1894 pewnej małej dziewczynce kilkakrotnie ukazywała się tutaj Matka Boska. Wieść szybko się rozniosła i wkrótce na Górkę zaczęły przybywać pielgrzymki. Jesienią 1894 roku miejscowa ludność wzniosła tutaj drewnianą kaplicę, a w roku 1912 wybudowano większy kościół z kamienia.
Więcej informacji tutaj