Cel wycieczki: Stożek Wielki (978 m n.p.m.), Cieślar (918 m n.p.m.)
Początek trasy: Wisła Dziechcinka (PKP) lub Wisła Oaza (PKS)
Koniec trasy: Wisła Dziechcinka (PKP) lub Wisła Oaza (PKS)
Wejście: szlak żółty (2 h 30 min) + szlak czerwony ze Stożka Wlk. na Cieślar (ok. 45 min)
Zejście: szlak czerwony (ok. 15 min) + szlak żółty (30 min) + szlak niebieski (1 h 15 min)
Przebieg szlaków: możesz sprawdzić na mapie on-line
Żółty szlak turystyczny prowadzący na Stożek Wielki (978 m n.p.m.) zaczyna się na stacji PKP Wisła Dziechcinka. Wycieczkę rozpocząć można również na przystanku PKS Wisła Oaza, gdzie swój początek ma czerwony szlak spacerowy, który szybko łączy się z żółtym i niebieskim szlakiem turystycznym.
Przechodzimy pod wiaduktem kolejowym z 1932 roku (szlak niebieski odbija tu w lewo) i podążamy dalej żółtym szlakiem wzdłuż ul. Dziechcinka. Marsz asfaltem trwa około 30 minut.
Dalej żółty szlak prowadzi przez las. Droga początkowo nie jest stroma, ale pokonać trzeba kilkusetmetrowy odcinek pełen kamieni. Następnie podążamy dosyć stromą leśną ścieżką, która kończy się przy drodze z płyt betonowych i niewielkim pastwisku. Roztacza się stąd ładny widok, więc można zrobić sobie tutaj krótki postój. W tym miejscu rozpoczyna się (i kończy) niebieski szlak turystyczny prowadzący do stacji PKP Wisła Dziechcinka.
Czeka nas teraz krótkie podejście utwardzoną drogą, która po chwili marszu staje się praktycznie płaska. Szlak biegnie tutaj grzbietem górskim przez las, dzięki czemu wędrówka nie jest męcząca. Odcinek ten pozwala nabrać sił przed „zdobyciem” Stożka Wielkiego. Po wyjściu z lasu napotykamy drogowskaz, wg którego podejście na Stożek zajmuje 30 minut. Pojawiają się tu także oznaczenia Głównego Szlaku Beskidzkiego (czerwonego).
Podejście na Stożek Wielki żółtym i czerwonym szlakiem jest dosyć męczące. Początkowo trasa prowadzi leśną drogą wzdłuż słupków granicznych, jednak w pewnym momencie droga odbija w prawo, a nasze szlaki biegną prosto, bardzo stromo pod górę. Z uwagi na dużą stromiznę i liczne korzenie, odcinek ten jest naprawdę wyczerpujący. „Wspinaczka” na szczęście nie jest długa i wkrótce docieramy do szerokiej drogi, przy której pojawiają się oznaczenia zielonego szlaku.
Droga ta wiedzie na grzbiet Stożka Wielkiego, gdzie znajdują się ławki, stoliki, mapa turystyczna i schronisko PTTK. Można się tutaj posilić i odpocząć. Warto zejść stokiem góry kilkanaście metrów w dół, gdyż roztacza się stąd świetny widok na okoliczne szczyty i pasma górskie.
Przy schronisku na Stożku znajduje się węzeł szlaków turystycznych. Idąc dalej czerwonym szlakiem dojść można do Przełęczy Kubalonki (2 h) oraz do schroniska PTTK na Polanie Przysłop (4 h), natomiast podążając w przeciwnym kierunku dotrzeć można na Soszów Wielki (1 h 15 min) i na Wielką Czantorię (3 h 15 min). Do Wisły Głębce PKP prowadzi stąd szlak zielony (1 h 30 min), a także niebieski (1 h 45 min). Ze Stożka Wielkiego można też zejść żółtym szlakiem do Wisły Dziechcinki PKP (2 h).
Z góry schodzimy tą samą drogą, którą przyszliśmy, a więc szlakiem żółtym i czerwonym. Wkrótce docieramy do miejsca, w którym szlaki rozstają się. Idziemy prosto czerwonym szlakiem i przechodzimy przez Stożek Mały, a następnie podążamy na Cieślar.
Podejście na Cieślar nie jest trudne, a polna droga biegnąca grzbietem górskim gwarantuje piękne widoki. Cieślar jest wspaniałym punktem obserwacyjnym, z którego podziwiać można malowniczy krajobraz Beskidu Śląskiego.
Wracamy czerwonym szlakiem w stronę Stożka – do miejsca, w którym odbijał szlak żółty. Czeka nas teraz widokowe zejście z Cieślara.
Po chwili marszu docieramy do miejsca, w którym do szlaku czerwonego przyłącza się szlak żółty. Kierujemy się nim w stronę Wisły. Wkrótce docieramy do niewielkiej polany, przy której rozpoczyna się szlak niebieski (byliśmy już dzisiaj w tym miejscu). Szlakiem tym udajemy się dalej – trasa wiedzie w dużej mierze przez otwartą przestrzeń, możemy więc spodziewać się ładnych widoków.
Po chwili marszu docieramy do dużej łąki, przy końcu której szlak gwałtownie skręca w lewo. Miejsce to śmiało nazwać można kolejnym punktem widokowym. Dalej niebieski szlak wiedzie stokiem góry przez las, ale nadal podziwiać można z niego górski krajobraz.
Po kilkunastu minutach marszu mijamy zabudowania i wychodzimy na kolejną łąkę. Tuż za nią szlak skręca w lewo, a na drzewach pojawiają się oznaczenia czerwonego szlaku spacerowego. Kilkadziesiąt metrów dalej, poniżej drogi, znajduje się Krzokowa Skała – warto zejść na dół i ją obejrzeć. Ze szczytu Krzokowej Skały roztacza się natomiast ładny widok.
Niebieski szlak biegnie dalej szeroką, utwardzoną drogą, a po chwili gwałtownie odbija w las. Czeka nas tutaj dosyć strome zejście, a następnie długi, leśny odcinek drogi. Na szczęście przed dojściem do Wisły będziemy jeszcze mieli okazję podziwiać górskie widoki.
Zbliżając się do końca trasy, dochodzimy do torów kolejowych. Uwaga! Tuż za torami należy skręcić w lewo. Wkrótce docieramy do wiaduktu kolejowego, który mijaliśmy na początku wycieczki. Niebieski szlak kończy się na stacji PKP Wisła Dziechcinka.